Na spotkaniu w dniu 12 maja w hotelu Hampton by Hilton. Guest Speakerem był ppłk dypl. rez. Dariusz Krzysztofik, specjalista ds. zarządzania kryzysowego, spraw obronnych i obrony cywilnej; weteran misji pokojowych w Iraku. Ur. w 1969 r. Z wykształcenia żołnierz-dowódca o specjalności budowa i eksploatacja przeciwlotniczych rakiet bliskiego zasięgu, absolwent WSOWOPL w Koszalinie, AON w Warszawie oraz Szkoły NATO w Oberammergau. Ukończył także Wyższą Szkołę Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie. W ramach Wojskowych Zespołów Zadaniowych brał udział w akcjach zwalczania skutków powodzi w 1997 r. oraz 2010 r. Po zakończeniu służby pracuje w strukturach administracji publicznej na stanowiskach związanych z obronnością, zarządzaniem kryzysowym i obroną cywilną (m.in kierował WCZK w Lublinie, był komendantem formacji OC - MOADA w Lublinie, a obecnie kieruje referatem ds. obronnych i obrony cywilnej w Urzędzie Miasta Lublin).
Współpracuje z wieloma uczelniami, samorządami i instytucjami (m.in. jako wykładowca przedmiotów związanych z ochroną ludności na UMCS w Lublinie); uczestniczył w pracy grupy roboczej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego przy projektach rozporządzeń do ustawy o ochronie ludności jako ekspert strony samorządowej.
Informacje jakie przekazał nam płk Dariusz Krzysztofik uświadomiły nam w jakiej sytuacji obronnej się znajdujemy i jakie zadania w tym zakresie czekają nas w najbliższych latach.
Pomoc w organizacji spotkania zawdzięczamy Zbyszkowi Jurkowskiemu.
Wasz Prezydent
Sławek Krucikowski
Ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej to jedna z najważniejszych ustaw uchwalonych przez Sejm. Ustawa jest kluczowym elementem budowy bezpieczeństwa państwa. Przepisy były wyczekiwane przez samorządowców, bo usuwa lukę prawną w zakresie funkcjonowania obrony cywilnej, którą spowodowało wejście w życie ustawy z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny. Choć system ochrony ludności i OC mają być oparte głównie na funkcjonującym od 30 lat krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym, MSWiA podkreśla, że w systemie tym organy samorządu terytorialnego pełnią pierwszoplanową rolę w ochronie ludności.
Zgodnie z ustawą do zadań samorządów należy: zapewnienie bezpieczeństwa, wykrywanie i rozpoznawanie zagrożeń, zapewnienie warunków do ochrony ludności. Są też odpowiedzialne za ostrzeganie i alarmowanie ludności o zagrożeniach, tworzenie zasobów ochrony ludności oraz przygotowanie ich do funkcjonowania jako obrony cywilnej w czasie stanu wojennego lub wojny. Ustawa opiera się bowiem na zasadzie, że w czasie godziny „W” struktury ochrony ludności mają przekształcić się w struktury obrony cywilnej.
/…/ Wyzwaniem obiekty ochrony
W ustawie znalazł się obszerny rozdział dotyczące obiektów zbiorowej ochrony, którymi są: budowle ochronne - schrony i ukrycia,
miejsca doraźnego schronienia.
Przepisy wskazują, że samorządy na obszarze swojej właściwości miejscowej mają zaplanować niezbędną liczbę i pojemność obiektów zbiorowej ochrony, uwzględniając w szczególności liczbę ludności przebywającej na danym obszarze oraz przewidywane rodzaje zagrożeń. Pojemność obiektów zbiorowej ochrony ma zapewnić schronienie: w miastach we wszystkich obiektach zbiorowej ochrony dla co najmniej 50 proc. przewidywalnej liczby ludności, w tym w budowlach ochronnych – dla co najmniej 25 proc.
poza granicami administracyjnymi miast we wszystkich obiektach zbiorowej ochrony – dla co najmniej 25 proc., w tym w budowlach ochronnych – dla co najmniej 15 proc.
- I tu pojawia się pytanie, jak liczyć tą „przewidywaną liczby ludności przebywającej w sytuacji zagrożenia na obszarze planowania”. Czy mamy dodać w Lublinie wszystkich studentów, uchodźców, ludzi, którzy tu pracują, ale mieszkają poza Lublinem? Mówimy o 4-5 tys. obiektach 100-osobowych w Lublinie. A trzeba podkreślić, że to wszystko będzie kontrolowane, nadzorowane i sprawdzone – mówi Dariusz Krzysztofik.
/…/ - Czeka nas ogromne zdanie związane z inwentaryzacją tych miejsc. Stworzenie bazy, z której mieszkańcy mogliby skorzystać w sytuacji zagrożenia. O ile wiele obowiązków, o których mówi nowa ustawa, mieliśmy zrealizowanych w jakimś stopniu lub opracowanych, o tyle w kwestii obiektów zbiorowej ochrony nie wiele mogliśmy zrobić, bo nie było definicji schronów i miejsc zbiorowego ukrycia.
Tekst wybrał: SJD
