Codzienna działalność statutowa – cotygodniowe zebrania Klubu często z udziałem wybitnych osobistości, przyjmowanie nowych członków do klubu, współpraca z innymi klubami Rotary w kraju i zagranicą była naszym obowiązkiem, realizowanym niejednokrotnie z dużymi sukcesami. W swojej bieżącej pracy zwracaliśmy szczególną uwagę na działalność charytatywną i wielokrotnie udzielaliśmy pomocy potrzebującym. Dobrym tego przykładem będą tu: pomoc rzeczowa w postaci zakupu mikrobusu, wyposażenia sal w meble, sprzęt i prace remontowe w Domu Dziecka w Przybysławicach i Woli Gałęzowskiej, w Domu Samotnej Matki, Hospicjum Małego Księcia, czy Towarzystwie Brata Alberta. Wspólnie z dwoma klubami lubelskimi wyremontowaliśmy gruntownie mieszkanie dla samotnej matki z dwójką nieletnich dzieci. Z tytułu naszej statutowej i pozastatutowej działalności byliśmy nagradzani – jako Klub, a także indywidualnie jego członkowie- wysokimi nieraz odznaczeniami państwowymi i rotariańskimi.

Wspólne wyjazdy integracyjne, spotkania towarzyskie, uroczystości przekazania klubowej władzy z udziałem wszystkich klubów Lublina były zawsze niezwykle przyjemnym i atrakcyjnym dodatkiem do statutowej działalności.

Kiedy w 1996 roku ówczesny inicjator powstania Klubu ROTARY Lublin-Centrum Jerzy Karski rzucił pomysł zorganizowania przy Towarzystwie Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie Ogniska Muzycznego dla Dzieci Niepełnosprawnych, przyjęliśmy tę wiadomość z uznaniem i potraktowaliśmy tę inicjatywę jako zwykłą, normalną i oczywistą realizację misji Rotary International - tej wielkiej, międzynarodowej o stuletniej tradycji organizacji.

Chcąc jednak zrozumieć rolę Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie w realizacji zadań dla naszego Klubu - zgodnych z duchem ruchu rotariańskiego- nie sposób nie wspomnieć tu krótko o samym Towarzystwie, jego długiej (ponad 100 letniej historii) i ludziach z nim związanych.

Drugim wieloletnim programem realizowanym przez nasz Klub był Polsko -Ukraiński Ośrodek Przeszczepiania Szpiku Kostnego w Lublinie, którego inicjatorem był Stanisław Jabłonka. Ośrodek został wzbogacony o bardzo wartościowy sprzęt medyczny dzięki naszej owocnej współpracy z rotarianami francuskimi, niemieckimi i brazylijskimi.

 Dwudziestego czwartego kwietnia 2004 r. Gubernator Friedrich Kiess z Padeborn (D-1900, Zagłębie Ruhry) oraz Wojciech Mach, Prezydent RC Lublin Centrum przekazali Stowarzyszeniu Pomocy Chorym na Białaczki czek na sumę 59.500 dolarów na wyposażenie powstającego Polsko-Ukraińskiego Ośrodka Przeszczepiania Szpiku.

Stanisław Jabłonka, Past Prezydent Klubu Rotary Lublin Centrum, Przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Ośrodka Przeszczepiania Szpiku w Lublinie tak opisywał to wydarzenie (Rotarianin 2/2004):

„ Inicjatywa tej pomocy zrodziła się przed 2 laty, kiedy prof. Anna Dmoszyńska, kierownik Kliniki Hematoonkologii AM w Lublinie przedstawiła argumenty uzasadniające konieczność rozbudowy Ośrodka Transplantacji Szpiku, działającego przy Klinice (…). Z analizy potrzeb leczenia chorych na nowotwory układu chłonnego wynikało, że liczba wykonywanych przeszczepów była znikoma w stosunku do potrzeb, a prezentujący światowy poziom ośrodek lubelski jest jedynym wykonującym tego typu przeszczepy we wschodniej Polsce (…).